In mijn activiteit van bedrijfsontwikkelaar bouwde ik twee jaar aan de ontwikkeling van een tandartsenketen. Ik was ermee in contact gekomen door een relatie met het verzoek hulp te bieden en vond het een uitdaging ervaring op te doen met Bijzonder Beheer afdeling van een bank en crediteuren onderhandelingen. Dat kon toch niet dat een tandarts slechts rendeerde? Die branche kent normaal gezonde rendementen en veel kansen. Ik was tamelijk nieuwsgierig. Een van mijn achilleshielen. Eerst als opdrachtnemer en na 1 jaar als partner. We waren een goed team. Mijn kennispartner was hoogintelligent en zeer commercieel. Uiterst gemotiveerd om zijn fouten in het verleden op te lossen. Ik kreeg het vertrouwen van de bank en de zaak bloeide op. Hij liep tegen de lamp toen wij de boekhouding gingen voeren en inzicht op detailniveau ontvingen. Tweewekelijks werden grote bedragen opgenomen via geldautomaten zonder nadere verklaring. De tandarts bleek internet gokverslaafd. Al jaren. Ik had geen aanleiding gehad hem op enig eerder moment te wantrouwen. Ik kon zijn echtgenote, zag hoe hij omging met zijn zoontje en zat vaker bij hem thuis aan de keukentafel. Ik heb me teruggetrokken. Hij vond een andere adviseur om hem te begeleiden. Dat duur nog een jaar. Hij liet veel lijken achter.

Zes hoog in een kantoorgebouw in een leegstaande callcenter ruimte ergens in Nederland. Een vreemde ervaring. De man waarmee ik contact had gehad voordien, klonk serieus aan de telefoon. Hij stelde namens enkele partijen investeringsobjecten te zoeken in Europa. Hij deed geloofwaardige uitspraken. Dan ga je op bezoek en vallen je schoenen uit van verbazing wanneer je 6 hoog in een verlaten ruimte wordt verzocht plaats te nemen met z’n drieën (hij, zijn boekhouder en ik) aan een afgeschot bureautje van 1 bij 1,5 meter. Ze geven je daarvoor wel een verklaring zonder blikken of blozen en met verbazing dat je het vraagt. Al gevoed met een dosis wantrouwen vraag je naar de investeerders ‘achter hem’. Je gesprekspartner stelt dat hij mede eigenaar is van een Roemeense bank en dat ‘men’ besloten heeft te investeren in Europese landen vanwege de onstabiele politiek in hun eigen land. Op zich begrijpelijk. Maar poets dan eerst die witte poeder op je neus weg. Vijf minuten later was ik blij dat lift het nog deed.

Tegenwoordig vraag ik van de UBO (Ultimate Benificial Owner) persoon achter de onderneming waarvoor geworven wordt drie door mijzelf en investeerders controleerbare schriftelijke referenties (de UBO is een uitstekend tooltje): één van zijn accountant waarmee hij tenminste 5 jaar werkt, éévan zijn advocaat en één van een langjarige zakenpartner of toeleverancier. Van hem en van elk management team lid is een degelijk CV met bijvoeging van een copie ID voor mij onmisbaar.

Helaas ben ik door schade en schande hiertoe genoodzaakt geworden. Het is altijd aan te bevelen gedegen te checken aan wie ze hun geld beschikbaar gaan stellen.